پیشنهادی به زندانیان سابق

از آنجا که در این ماه، شهریور نوشته‌های زندانیان سابق بیشتر خوانده می‌شود، دوست دارم تجربه‌ و پیشنهادی را به زندانیان سابق و خانواده‌هایشان منتقل کنم.

من در زندان و پس از آزادی همیشه مشکلات جسمی مانند سردرد‌ داشتم و متاسفانه دکترم در انگلیس نتوانست آنها را در کنار یکدیگر گذاشته و بطور سیستمیک آنها را بررسی کند. در نتیجه هر مشکلی را در خود بررسی کرد و با اینکه می‌دانست زندان بودم و شکنجه شدم، مرا برای عکس گرفتن از سرم به بیمارستان نفرستاد.
در هر صورت در سال 2012 در پی یک بی‌هوشی چند ساعته، به بیمارستان مراجعه کردم. آنها بلافاصله از سرم عکس گرفتند و گفتند که تومور مغزی دارم. یک سال است که عمل کرده‌ام.
قصد من از این نوشته تنها این است که به زندانیان سابق بگویم که اگر دچار سردرد می‌شوید و یا مشکلاتی دارید که دلیلی برایشان پیدا نمی‌کنید، از آنها نگذرید. حتما از دکتر خود بخواهید که شما را برای عکس گرفتن از سرتان به بیمارستان بفرستد. بعضی از تومورها از جمله نمونه‌ای که در سر من بود، بر اثر ضربه به سر شکل می‌گیرند و رشد کندی دارند. این تومورها اساسا سرطانی نیستند و روی لایه‌ای که مغز را پوشانده رشد می‌کنند و گاهی وارد استخوان جمجمه هم می‌شوند. که در زمان عمل آنرا می‌تراشند. این تومورها با ورم کردن و یا بزرگ شدن به مغز فشار می‌آورند و بستگی به اینکه در کدام قسمت سر هستند، برای فرد مشکلاتی بوجود می‌آورند. سر درد یکی از مشکلاتی است که فرد دچارش می‌شود. اگر این تومورها زود شناسایی شوند، خیلی به فرد می‌تواند کمک کننده باشد.
تا آنجایی که می‌دانم چندین نفر از زندانیان سابق به علت ضربه خوردن به سرشان توسط بازجویان، تومور مغزی در سرشان رشد کرده که مجبور به عمل جراحی و خارج کردن تومور شده‌اند.

تبعات زندان مسلما بسیار گسترده‌تر از آن چیزی است که به نظر می‌رسد و به چشم دیده می‌شود. تبعاتی که امروز حتی با گذشت سال‌ها همه ابعاد آن شناخته نشده است. شاید یکی از کارهایی که کمک می‌کنند به شناخته شدن برخی از زوایای ناشناخته تاثیرات روحی و جسمی زندانهای ایران تبادل تجربیاتمان باشد. حداقل فایده در میان گذاشتن این تجربیات گردآوری آماری نه کامل، بلکه نسبی از کسانی که در شکنجه‌گاههای جمهوری اسلامی دچار ضایعاتی مانند تومور مغزی و مجبور به عمل شده‌اند یا با آن زندگی می‌کنند.
اگر تجربه‌ای مشابه دارید و مایل به تبادل آن هستید با ایمیل من تماس بگیرید. این آمارها مسلما بخشی از پرونده جنایات رژیم جمهوری اسلامی ایران است و باید به ثبت برسند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *